ಮನಕೊಂದು ನಮನ

ಇಲ್ಲೇ ಕೂತು ಹರಟುತ್ತಿದ್ದವ
ಒಮ್ಮೆಲೇ ಎಲ್ಲೋ ಏಕಾಂಗಿಯಾದ..,

ಇಲ್ಲೇ ನಿಂತು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವ
ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ದೂರದಿ ಮರೆಯಾದ..,

ಒಮ್ಮೆ ಒಲ್ಲೆನೆಂದ..,
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬೇಕೆ ಬೇಕೆಂದ..,

ಇವನಾಡೋ ಪಗಡೆ ಆಟದಿ
ನಾ ಕಾಯಾದೆ..,

ಅಳಿವೋ..?ಉಳಿವೋ..? ಇವನಿರದೆ
ನಾ ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳದಾದೆ..,

ನಗಿಸುವ,ಅಳಿಸುವ..
ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮೆಲೇ ಹುಚ್ಚೆಬ್ಬಿಸುವ..!!

ಜಗದೊಂದು ದಾರಿಯಾದರೆ
ಇವಗೆ ಇವನದೇ ರಹದಾರಿ..,

ಕೂತಲ್ಲಿ ಕೂರಲಾರ,ನಿಂತಲ್ಲಿ ಬಿಡಲಾರ
ನಿದಿರೆಯಲಿ ತುಸು ದೂರ..!!

ನಾನಾ..??ಇವನಾ..?ನನ್ನಿಂದ ಇವನಾ..?
ಇವನಿಂದ ನಾನಾ..? ಬರೀ ಪ್ರಶ್ನೆನಾ..?

ಮತ್ತೊಂದೇನೋ ಹೊಸ ಬಯಕೆ ಇವನಿಗೆ.....

ಇಷ್ಟು ದಿನ ಕುಶಿಯಾಗಿದ್ದ...ಕುಕ್ಕೆ ಸುಬ್ರಮಣ್ಯದ ನಿಸರ್ಗದ ಪ್ರಶಾಂತತೆ,ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಮಂಗಳೂರು ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿನ ರಬ್ಬರ್ ತೋಟ,ಸುರತ್ಕಲ್ ಕಡಲ ತೀರ....ಭಯದೊಡನೆ ಮೈ ನವಿರೇಳಿಸುವ ಆ ಆಗುಂಬೆ...ಇವೆಲ್ಲ ನೋಡ್ತ ತುಟಿಕ್ ಪಿಟಿಕ್ ಅನ್ನದ ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಗುಮ್ಮನ ಹಾಗೆ ಮಜ ತಗೊಳ್ತ ಇದ್ದ...ಇವತ್ತು ಇನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರು ರೈಲು ಇಳಿತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಮುನಿಸ್ಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ದಾನೆ..ಏನೊ ಅಂದ್ರೆ ..? ಏನು ಉತ್ತರ ಇಲ್ಲ..ಆಯ್ತು ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಾದ್ರು ಹೋಗಿ ಇದ್ದು ಬಿಡೊಣ ಬಿಡು ...ಈ ಕಾಂಕ್ರಿಟ್ ಕಾಡಿನ ಸಹವಾಸ ಬೇಡ...ಸರಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗೊದೇನು ಸರಿ ...ಆದರೆ ಮೂರು ಹೊತ್ತಿನ ಊಟಕ್ಕೆ ಏನು ಮಾಡ್ತಿಯ...ಏನೊ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತಿಯ ಅದಕ್ಕೆ.. ಮನಸ್ಸು ಮೋಡ ಕಂಡ ನವಿಲಾಗಿದೆ..ಆದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಕೈಲಿ ಅಲ್ಲೇ ಬದುಕೋಕೆ ಆಗುತ್ತ ಯೊಚಿಸಿ ನೊಡು ಅಂತ ಪುಸಲಾಯಿಸಿ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡೊಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡ್ತ ಇದೀನಿ..ಬಗ್ತ ಇಲ್ಲ ...ಹೇಳಿದ್ನಲ್ಲ....ಮೊಂಡ...ಹಿಡಿದ ಹಟ ಬಿಡೊಲ್ಲ..ಇನ್ನೇನಾದರು ಇವನು ಸ್ವಲ್ಪ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಚ್ಕೊಳ್ಳೊದು ಸಿಗೊವರೆಗು ಹೀಗೆ..(ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಯಾವ ಮನಸ್ಸು......??? ಯಾಕಿರಬಾರದು..??)!!!.

ಇವನು ಹಿಂಗೆ ...ಎರಡು ದಿನ ಏನೇ ಹೊಸದು ಇರ್ಲಿ ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಆಮೇಲೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ಏನೊ ಅಸಡ್ಡೆ..ಅದೇ ಭಯ ..ನನ್ನನ್ನ ಈ ವಿಶಯದಲ್ಲು ಕಾಡ್ತ ಇರೊದು..ಈಗೇನೊ ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲಾದ್ರು ಹೋಗಿ ಇದ್ದು ಬಿಡೊಣ ಅಂತ ಇವನ ಮಾತಿಗೆ ನಾನು ಬಗ್ಗಿದ್ರೆ ಆಮೇಲೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ..? ಬುಗುರಿ..ಬುಗುರಿ ಆಡಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಆಡಿಸೊಕೆ ಶುರು ಮಾಡ್ತಾನೆ...ಹೊಗೊದೇನು ಹೋಗಿ ಯಾವ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಂದೇ ಅನ್ನುದೊನ್ನ ಇವನು ಮರೆಯೊ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ತುಂಬಾ ಇದೆ....ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಇವನ ಹಂಬಲ ಎಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗಿದೆ ಅಂತ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡ್ತ ಇದೀನಿ..ನೊಡೊಣ ಇದೇ ಮಾತನ್ನ ಇನ್ನು ೫-೧೦ ವರುಶ ಕಳೆದ ಮೇಲು ಹೇಳ್ತಾನ ಅಂತ...ಆಗ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿರುತ್ತೊ..?ಈಗಲೇ ಅವನ ಮಾತು ಕೇಳೊದೊ..? ದ್ವಂದ್ವ....ಹಗಲು ಇರುಳು ಇವನ ಜೊತೆ ಬರೀ ಇದೇ ಕಿತ್ತಾಟ...ಏನೊ ಯಾವುದೊ ಭಾವಾವೇಶದಿಂದ..ಹಾಗೆ ಮಾಡು ,ಹೀಗೆ ಮಾಡು ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾನೆ ಅದರಿಂದ ಮುಂದೆ ಏನಾಗಬಹುದು ..?? ಅದು ಬೇಕಿಲ್ಲ!!!ನಾನು ಮತ್ತೆ ತಣ್ಣಗೆ ಅವನೊಡನೆ ಕೂತು ಅವನಿಗೆ ಬುದ್ದಿ ಹೇಳೊದು ಅದು ಹಾಗಲ್ಲ...ಹೀಗೆ ....ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಹೀಗೆ ಆಗಬಹುದು ಅಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ತರ್ಕ ತುಂಬೋಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತಿನಿ......ಒಂದೊಂದು ಸಲ ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ನಿಂತು ಮಗ್ಗಿ ಹೇಳೊ ಮೂರನೆ ಕ್ಲಾಸ್ ಹುಡುಗನ ತರಹ ಒಪ್ಪಿಬಿಡ್ತಾನೆ..ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಾನು ನೋಡದ ಪ್ರಪಂಚ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುವು ಹಳೇ ಮದುಕಿ ತರಹ ನಿನಗಿಷ್ಟ ಬಂದ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ಕೊಹೋಗು..ನನ್ನೇನು ಕಣಿ ಕೇಳ್ತಿಯ ಅಂತ ರೇಗ್ತಾನೆ...ಇವನನ್ನ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೊದು ....ತಿಪ್ಪರಲಾಗ ಹಾಕಿದ್ರು ಆಗೊಲ್ಲ ಅಂತ ಅರಿವಾಗಿ ನಾನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡ್ತಿನಿ...

ವಿಳಂಬ ಪ್ರವೃತ್ತಿ

ಯಾಕೋ ಆರ್ಕುಟ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಟ್ಟಿದ್ದು ಸಾಕು ಅನಿಸ್ತ ಇದೆ, ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಲಾಗಿನ್ ಆಗಿ..ನನ್ನ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯ ವ್ಯಯ ಮಾಡ್ತ ಇದೀನಿ ಅನಿಸುತ್ತೆ..ಏನು ಮಾಡೊದು ಬೇರೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ತೋಚ್ತ ಇಲ್ಲ..ಕಲಿಯುವ ಆಸಕ್ತಿ ಕಮ್ಮಿಯಾಗ್ತ ಇದೆ.ಇದು ವಯಸ್ಸಾ..? ಅಥವ ಮನಸ್ಸಾ..? ಎಲ್ಲಾ ಅಯೋಮಯವಾಗಿದೆ.ಅದು ಮಾಡೊಣ,ಇದನ್ನ ಓದೋಣ..ಮತ್ತೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕಲಿಯೋಣ ಅಂತ ಮನಸ್ಸೇನೊ ಆಗಾಗ ಹೇಳ್ತಾನೆ ಇರುತ್ತೆ ..ಆದರೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕೈ ಕೊಡುತ್ತೆ."ಪ್ರೊಕ್ರಾಸ್ಟಿನೇಶನ್"ಗೆ ಕನ್ನಡ ಕಸ್ತೂರಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥ ಹುಡುಕಿದೆ ..."ವಿಳಂಬ ಪ್ರವೃತ್ತಿ" ಅಂತ ಇದೆ...ಏನೊ ಪದ ಅಷ್ಟು ಮಜಾ ಇಲ್ಲ..ಇರಲಿ..ಈ ವಿಳಂಬ ಪ್ರವೃತ್ತಿ.ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಅಂದರೆ ಒಂದು ತರಹದ ಅಭ್ಯಾಸ...ಚಟ...ಅದೇನಾ ಇದು ...??? ಭಯ ಆಗುತ್ತೆ...ಒಂದೊಂದು ಸಲ ಇದ್ದರು ಇರಬಹುದು ಅನಿಸುತ್ತೆ...."ಗಡ್ಡಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದಾಗ ,ಬಾವಿ ತೋಡೊಕೆ" ಹೋದಂತೆ ...ಒತ್ತಡ ತುಂಬ ಅನಿಸಿದಾಗ ನಾನು ಅದರಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್‍ಣನಾಗಿ ಮುಳುಗುತ್ತೇನೆ.ಒತ್ತಡ ಯಾವಾಗಲೂ ಹೊರಗಿನದೇ ಆಗಬೇಕು ಅಂತಿಲ್ಲ...,ಒಂದು ಸಲ ತಣ್ಣಗೆ ಕೂತು ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಛೇ,ಛೇ.. ನಾನು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡ್ತ ಇದೀನಿ ಅಂತ ಅನಿಸಿ...ದಿನಕ್ಕೆ ನೂರು ಸಲ ಅದೇ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡೊಕೆ ನನ್ನನ್ನ ನಾನು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತೇನೆ..ಮುಂದೆ ಮನೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದೊರು ತರಹ ಅದರಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗ್ತಿನಿ...ಆದರೆ ಹೀಗೆ ನನ್ನನ್ನ ನಾನು ಒತ್ತಾಯಿಸೊದು ತುಂಬ ಕಮ್ಮಿ,ಹಾಗು ಯಾವಗಲೊ ಒಮ್ಮೆ..ವರುಷಕ್ಕೆ ಒಂದು ಎರಡೊ,ಮೂರು ಸಲ ಅಂತ ಇಟ್ಕೊಬಹುದು..

ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಹೀಗಾ...? ಇರಬಹುದು ಅನಿಸುತ್ತೆ.ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ ನನಗೆ ಕುಷಿ ಕೊಡೊ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ತಡ ಮಾಡಿಲ್ಲ....ಮಾಡಿಲ್ಲವ...???? ಹೂಂ ಧರ್ಮಸಂಕಟ ..ಮಾಡಿದಿನಿ...ಕೆಲವು ಮಾಡಿದಿನಿ..!!.ಆದರೆ ಅದು ವಿಳಂಬ ಪ್ರವ್ರ್‍ಋತ್ತಿ ಅಂತ ಅನಿಸ್ತ ಇಲ್ಲ..., ತಾಳೆ ಹಾಕಿ ನೊಡ್ತ ಇದ್ದೆ ,ಇದು ಹೀಗೆ ಮಾಡೊಕೆ ಹೋಗಿ ..,ಹಾಗೆ ಆಗಿಬಿಟ್ರೆ ಹೇಗೆ..? ಅವರು ಏನು ಅಂದ್ಕೋತಾರೊ..,ಇವರು ಏನು ಅಂದ್ಕೋತಾರೊ..? ಹೀಗೆ ..ಏಷ್ಟೊ ಸಲ ಯಾರು ಏನು ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ನನಗೇನು..? ಅನ್ನೊ ಭಂಡ ಧೈರ್ಯ ಬರುತ್ತೆ ...ಒಂದೆರಡೆ ದಿನ ಆಮೇಲೆ ..."ಚಳಿಗೆ ಮೆತ್ತಾಗಾದ ಆನೆ ಪಟಾಕಿ" ತರಹ ಟುಸ್ಸ್ ಅನ್ನುತ್ತೆ.ಬುಗುರಿ ..ಬುಗುರಿ ಆಡಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಆಡಿಸುತ್ತ ಅಲ್ವ ಈ ಹಾಳಾದ ಮನಸ್ಸು ...ಅದಕ್ಕೆ ಈ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ಮಾಡೊಣ ಅನಿಸಿ.. ಮರ್ಕಟಮನಸು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ...ಇನ್ನು ಶೈಶವ ಸ್ತಿತಿಯಲ್ಲಿದೆ ಅದು ...

ಮತ್ತೆ ಸಿಗೋಣ... ಆವಾಗ ಆವಾಗ ಬಂದು ಹೊಗ್ತ ಇರಿ....ನಿಮ್ಮ ತುಂಬ ಹತ್ತಿರದ ಗೆಳೆಯನ ಮನೆಗೆ ಹೋದ್ರು ...ಕಾಪಿ ಕೊಟ್ರೆ ..ಚನ್ನಾಗಿತ್ತೊ ,ಇಲ್ವೊ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿರಲ್ವ...??? ನನಗೂ ಹೇಳಿ ......

ಮರ್ಕಟ ಮನಸು

ಇವನು ಹೀಗೆ....., ಏನು ಯೋಚಿಸ್ತಾನೆ ..? ಏನು ಬರೀತಾನೆ ನನಗೆ ಕೆಲವೂಮ್ಮೆ ಗೊಂದಲ..ಇವನು ನಾನೇನ..? ನಾನು ಇವನೇನಾ..? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕ ದಿನ ನೆಮ್ಮದಿನೊ ಅಥವ ಅಂದಿನಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಹೊಸ ಅಧ್ಯಾಯವೊ..? ನಾ ಕಾಣೆ..?

ಇವನ ನಡವಳಿಕೇನೆ ವಿಚಿತ್ರ...ಒಂದು ಕಡೆ ಇರೊಲ್ಲ..,ನಾಲ್ಕು ಜನದ ಮಧ್ಯೆ ಕೂತು ನಾನು ಮಾತಡ್ತ ಇದ್ರೆ ಇವನು ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚ ಪರ್ಯಟನೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತಾನೆ..ಸಾವಿರ ಸಲ ಹೇಳ್ತಿನಿ..ನನಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತೆ ಈ ವಿಷಯ ನೆನಪಿಸಿಬೇಡ ..ಆ ವಿಷ್ಯ ನೆನಪಿಸಬೇಡ..ಕೇಳೊಲ್ಲ ನನ್ನ ಮಾತು ಅಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟು ಅಸಡ್ಡೆ..ಅವನಿಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದೆ ಮಾಡೊದು..ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು ಅವನಿಗೆ ನನಗೆ ಯಾವಾಗ ಎಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದರೆ ಎಷ್ಟು ಪೆಟ್ಟಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ.,ಎಲ್ಲಿ ತಡೆಯಲಾರದ ನೋವಾಗುತ್ತೊ ಅಲ್ಲೇ ಹೊಡಿತಾನೆ...

ಈ ತರಹದ ಕೆಲವು ಸಂಗತಿ ಬಿಟ್ರೆ.., ಹುಡುಗ ಒಳ್ಳೆಯವನೆ ..ಪ್ರತಿ ಒಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡೊವಾಗ್ಲು ನೂರು ಸಲ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾನೆ..ಸರೀನಾ,ತಪ್ಪಾ..? ಅಂತ ಒರೆ ಹಚ್ಚಿ ನೋಡಿ ಮುಂದಿನ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡ್ತಾನೆ..ಈಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ನಿಧಾನ ಇದ್ರೆ ಆಗುತ್ತ ಅಂತ ನಾನು ಹಲವು ಬಾರಿ ಕೇಳಿದಿನಿ...ಅವನ ಉತ್ತರ ಒಂದೆ.." ನಾನಿರೊದು ಹೀಗೆ...ನನ್ನ ತಿದ್ದೋಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಡ,ಆಮೇಲೆ ಇದೇ ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಬೇರೆ ಎನಾದ್ರು ಎಡವಟ್ಟು ಮಾಡಿದ್ರೆ ..ನನ್ನ ದೂಷಿಸಬೇಡ.." ಅಲ್ಲಿಗೆ ನಾನು ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತಿನಿ..ಇವನ ಸಹವಾಸ ಬೇಡ ಅಂತ ಅವನನ್ನ..ಅವನ ಪಾಡಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡ್ತಿನಿ..